COMMUNICEREN MET ONZE INNERLIJKE BRONNEN VAN WIJSHEID
Communiceren met onze emoties
(Dit is geen antwoord op een vraag maar een lezing van de Meester.)
Zeer geliefde Zielen, Meesters en volgelingen van uzelf,
ontvang Onze Liefde.
Dierbare Zielen,
De relatie met uw ziel is een relatie die u moet voeden. En u moet zorgen dat ze voor u natuurlijk is en voortdurend aanwezig. U zou zo ver kunnen komen dat de gevoelens van welbevinden en onbehagen gevoeld worden tijdens een natuurlijk dagelijkse activiteiten.
Tijdens dit traject, en in het bijzonder in deze periode, ontvangt u bijna voortdurend andere signalen dan die van de ziel, hoewel soms sporadisch. Het zijn de signalen van de emoties.
Er bestaan veel emoties. Vandaag willen We met u spreken over de emoties die moeilijker zijn om te beleven, de emoties die minder aangename gevoelens veroorzaken of zelfs heel onaangename gevoelens. Het zijn emoties verbonden met boosheid, verbonden met angst, met ongeduld, met intolerantie, met schaamte, met jalousie, met verdriet, en nog veel anderen.
Op zich zijn deze emoties zo talrijk dat men zich zelfs voor zou kunnen stellen dat ze een vorm van rijkdom zijn van de mens. Misschien verrassend voor u, maar ze zijn inderdaad een grote rijkdom voor de mens. Op zich is een emotie een boodschap - of tenminste een signaal - die u aangeeft dat een duidelijke boodschap in u kan verschijnen.
Natuurlijk geven emoties u hun echte boodschap aan, boodschappen van transformatie. Ja, uiteraard, weer transformaties. We weten dat de huidige situatie u transformaties oplegt, en er zullen andere situaties komen in uw leven die u uiterlijke transformaties zullen opleggen.
Echter, omdat de mensen op aarde in het algemeen niet gelukkig zijn, en in het algemeen niet gezond zijn, kunt u natuurlijk vaststellen dat veranderingen volstrekt noodzakelijk zijn zodat de mensen op aarde niet een vagevuur maar een echt paradijs kunnen beleven.
Collectieve transformaties zijn belangrijk. Echter, vergeet niet dat de gemeenschap uit een aantal personen bestaat. En dat is waarom transformaties niet een straf zijn maar eerder een uitnodiging om de grootsheid, de pracht, de schoonheid van uw persoon en al zijn vaardigheden terug te vinden.
Zo lijken emoties een gevoel van malaise te creëren, natuurlijk, maar het zijn niet de emoties op zich die een malaise creëren, maar eerder wat de emotie in u gegenereerd heeft.
Wat is het dat emoties genereert? Het zijn de verwachtingen, de gehechtheden, de afhankelijkheden, de compensaties. Een groep elementen die thuishoren bij de personage of de persoonlijkheid die zich onbewust gecreëerd heeft.
Zo wil de emotie enkel u een boodschap brengen - door het gevoel van malaise, door de toestand die ze beïnvloedt - dat er iets is om te transformeren in wat u in het algemeen beleeft.
Het is dus belangrijk, natuurlijk, om de emotie niet te negeren, om niet alleen te wachten tot de emotie of de malaise – ik zou zeggen niet de emotie – verdwijnt, tot er een andere malaise ontstaat gegenereerd door een soortgelijke emotie of emotie van dezelfde familie, wat veel mensen helaas doen.
Zodra een emotie zich aandient en u een gevoel van malaise krijgt, is het belangrijk om het tegemoet te komen, om het niet te onderdrukken maar te voelen, ja de malaise, en vooral de emoties die ermee gepaard gaan, en de bron ervan.
Daarvoor had u een innerlijke behoefte om de emotie te uiten door te huilen, met woorden, met gebaren. Dat is ook natuurlijk, zodat de emotie niet alleen in u doordringt om zich te camoufleren zoals in een kast. En zodat, door de emotie te uiten, u haar aanwezigheid en haar werking kunt vaststellen.
Nadat u de emotie geuit hebt bent u al beter in staat om te observeren wat de emotie gegenereerd heeft en om de emotie binnen uzelf te volgen tot haar echte bron. En daarna om de bron te kunnen bekijken.
Is dit wel waar u voor kiest?
Als, bijvoorbeeld, de emotie van verdriet gegenereerd wordt door eenzaamheid, is dat echt waarvoor u kiest, alleen zijn, in eenzaamheid leven? Als het niet het geval is, wordt u natuurlijk tot veranderingen uitgenodigd. Veranderingen van oriëntatie, veranderingen van manier van kijken, veranderingen op het niveau van uw toestand en uw gedrag, zodat u ontmoetingen met mensen kunt creëren, subtiel, lichamelijk, om te kunnen profiteren van de rijkdom van ontmoetingen, van relaties tussen mensen.
Echter, het is niet alleen door een visualisatie te doen waar u niet alleen bent, dat alles opgelost zal zijn. Er heeft een verandering in u plaats gevonden en de boodschap geeft aan dat u echt moet observeren om welke verandering in u het gaat. En u zult het meteen weten. Gaat het om u te uiten? Gaat het om te durven te bestaan?
Wel, wat van belang is, is dat de emotie en de malaise die ze creëert, u uitnodigen om te beseffen dat er een verandering nodig is in uw manier van zijn en van leven.
Daarna, weest zacht en welwillend met uzelf. Eis niet een onmiddellijke verandering of een onmiddellijk volledig begrip.
Gun uzelf een moment om de bron echt te observeren, zonder oordeel, zonder schuldgevoel, tot u in uzelf voelt wat u op uw manier gaat veranderen.
Het is vooral belangrijk, dierbare Zielen, dat u uzelf een periode gunt – ook niet te lang, het gaat niet om uitstellen – maar een periode om uzelf aan te voelen. Voelen wat de bronnen van de emoties u uitnodigen om naar voren te brengen of om te transformeren.
Er zijn twee belangrijke elementen te noteren. Het eerste, kies innerlijk om geen slachtoffer te zijn. Bijvoorbeeld, als u verdrietig of boos bent, zo lang u zich als slachtoffer voelt van iemand, van een situatie of van de hemel, wel, dan beseft u niet dat het gaat om een verandering dat van belang is voor u.
Het tweede element is het oordeel en het schuldgevoel. Zolang u zich schuldig voelt, brengt het schuldgevoel u zover dat u een situatie zult verhullen omdat deze situatie zorgt dat u zich schuldig voelt en dus ongemak voelt.
Voelt u zich niet schuldig.
Richt u zich eerder op de verandering. Niet een verandering om meer afstand met uzelf te creëren. In tegendeel, een verandering om dichter te komen bij wie u echt bent.
Nu nodigen We u uit, dierbare Zielen, om, iedere keer dat u een malaise van een emotie beleeft, om die te uiten. Om in uzelf te keren om te voelen wat de echte bron ervan is. Bijvoorbeeld, de bron is niet meer de ander, maar wat is dan de bron? Wel, hij is uw manier om een situatie, een relatie te beleven, of uw interpretatie van dingen.
Laten We een voorbeeld nemen. Stel dat een persoon een gebaar gemaakt heeft dat u stoort. Het geeft u misschien een gevoel van malaise of van boosheid. Wel, het betekent niet dat wat deze persoon gedaan heeft helemaal rechtvaardig, in balans en spiritueel is. Echter, in deze situatie nodigen We u uit om naar uzelf te gaan kijken. Vanaf het moment waar u boos bent kunt u natuurlijk niet meer een positieve en scheppende invloed uitstralen naar deze persoon, als wat deze persoon gedaan heeft niet helemaal altruïstisch, menselijk, passend was.
In sommige situaties, wat een persoon doet lijkt niemand te storen, alleen u. Het betekent misschien dat u een interpretatie heeft van het gebaar, van de beweging, die bij u hoort.
Als een persoon u bijvoorbeeld aanspreekt met een stem met een hoog volume, zou het kunnen dat het u opeens doet wankelen, dat u een emotie beleeft terwijl niemand anders rond u die beleeft. Wel, het zou kunnen dat, door de emotie en de gegenereerde malaise te volgen, u in uzelf gebeurtenissen uit het verleden terugvindt waar u toen sterk geraakt werd door een heel harde en heel strenge stem. Terwijl deze stem nu niet gezag vertegenwoordigt maar u hem gezag toekent, misschien onrechtmatig gezag, omdat dit in u ingeschreven is vanuit het verleden. Het overhaalt u dus om uw relatie met het heden en harde stemmen te transformeren, en ook om u te bevrijden van een inscriptie uit het verleden omdat die het verleden toebehoort.
Dit was een beknopte uitleg. Het belangrijkste is dat vanaf nu, in plaats van onaangename gevoelens negatief te beleven, u ze uit op een zachtaardige manier, zonder de ander als aanklager te zien, zonder uzelf als slachtoffer te zien, en door te zoeken wat de echte boodschap van transformatie is van de emotie en haar bron.
Als u daarmee begint zult u binnenkort vaststellen dat al uw emoties u bevrijden. U zult steeds minder zware emoties beleven, en steeds meer emoties hebben die vrolijke gevoelens worden. En uw emoties zullen u naar uw vrijheid leiden.
Dus, dierbare Zielen, dit is een andere manifestatie van volmaaktheid. Maar natuurlijk zal de emotie die voor u een onaangenaam gevoel veroorzaakt een bron van boodschappen worden, een bron steeds minder vaak voorkomend omdat u transformeert wat de bron meebrengt.
Zeer geliefde Zielen, nogmaals, besef tot welk punt alles wat in u zit kan helpen voor uw oriëntatie, uw keuzes, en natuurlijk door dit te beseffen, dat u tegenover uzelf in een toestand van verliefdheid kunt zijn.
Meesters en volgelingen van uzelf, ontvang Onze Liefde.
(31.03.2020)
ontvang Onze Liefde.
Dierbare Zielen,
De relatie met uw ziel is een relatie die u moet voeden. En u moet zorgen dat ze voor u natuurlijk is en voortdurend aanwezig. U zou zo ver kunnen komen dat de gevoelens van welbevinden en onbehagen gevoeld worden tijdens een natuurlijk dagelijkse activiteiten.
Tijdens dit traject, en in het bijzonder in deze periode, ontvangt u bijna voortdurend andere signalen dan die van de ziel, hoewel soms sporadisch. Het zijn de signalen van de emoties.
Er bestaan veel emoties. Vandaag willen We met u spreken over de emoties die moeilijker zijn om te beleven, de emoties die minder aangename gevoelens veroorzaken of zelfs heel onaangename gevoelens. Het zijn emoties verbonden met boosheid, verbonden met angst, met ongeduld, met intolerantie, met schaamte, met jalousie, met verdriet, en nog veel anderen.
Op zich zijn deze emoties zo talrijk dat men zich zelfs voor zou kunnen stellen dat ze een vorm van rijkdom zijn van de mens. Misschien verrassend voor u, maar ze zijn inderdaad een grote rijkdom voor de mens. Op zich is een emotie een boodschap - of tenminste een signaal - die u aangeeft dat een duidelijke boodschap in u kan verschijnen.
Natuurlijk geven emoties u hun echte boodschap aan, boodschappen van transformatie. Ja, uiteraard, weer transformaties. We weten dat de huidige situatie u transformaties oplegt, en er zullen andere situaties komen in uw leven die u uiterlijke transformaties zullen opleggen.
Echter, omdat de mensen op aarde in het algemeen niet gelukkig zijn, en in het algemeen niet gezond zijn, kunt u natuurlijk vaststellen dat veranderingen volstrekt noodzakelijk zijn zodat de mensen op aarde niet een vagevuur maar een echt paradijs kunnen beleven.
Collectieve transformaties zijn belangrijk. Echter, vergeet niet dat de gemeenschap uit een aantal personen bestaat. En dat is waarom transformaties niet een straf zijn maar eerder een uitnodiging om de grootsheid, de pracht, de schoonheid van uw persoon en al zijn vaardigheden terug te vinden.
Zo lijken emoties een gevoel van malaise te creëren, natuurlijk, maar het zijn niet de emoties op zich die een malaise creëren, maar eerder wat de emotie in u gegenereerd heeft.
Wat is het dat emoties genereert? Het zijn de verwachtingen, de gehechtheden, de afhankelijkheden, de compensaties. Een groep elementen die thuishoren bij de personage of de persoonlijkheid die zich onbewust gecreëerd heeft.
Zo wil de emotie enkel u een boodschap brengen - door het gevoel van malaise, door de toestand die ze beïnvloedt - dat er iets is om te transformeren in wat u in het algemeen beleeft.
Het is dus belangrijk, natuurlijk, om de emotie niet te negeren, om niet alleen te wachten tot de emotie of de malaise – ik zou zeggen niet de emotie – verdwijnt, tot er een andere malaise ontstaat gegenereerd door een soortgelijke emotie of emotie van dezelfde familie, wat veel mensen helaas doen.
Zodra een emotie zich aandient en u een gevoel van malaise krijgt, is het belangrijk om het tegemoet te komen, om het niet te onderdrukken maar te voelen, ja de malaise, en vooral de emoties die ermee gepaard gaan, en de bron ervan.
Daarvoor had u een innerlijke behoefte om de emotie te uiten door te huilen, met woorden, met gebaren. Dat is ook natuurlijk, zodat de emotie niet alleen in u doordringt om zich te camoufleren zoals in een kast. En zodat, door de emotie te uiten, u haar aanwezigheid en haar werking kunt vaststellen.
Nadat u de emotie geuit hebt bent u al beter in staat om te observeren wat de emotie gegenereerd heeft en om de emotie binnen uzelf te volgen tot haar echte bron. En daarna om de bron te kunnen bekijken.
Is dit wel waar u voor kiest?
Als, bijvoorbeeld, de emotie van verdriet gegenereerd wordt door eenzaamheid, is dat echt waarvoor u kiest, alleen zijn, in eenzaamheid leven? Als het niet het geval is, wordt u natuurlijk tot veranderingen uitgenodigd. Veranderingen van oriëntatie, veranderingen van manier van kijken, veranderingen op het niveau van uw toestand en uw gedrag, zodat u ontmoetingen met mensen kunt creëren, subtiel, lichamelijk, om te kunnen profiteren van de rijkdom van ontmoetingen, van relaties tussen mensen.
Echter, het is niet alleen door een visualisatie te doen waar u niet alleen bent, dat alles opgelost zal zijn. Er heeft een verandering in u plaats gevonden en de boodschap geeft aan dat u echt moet observeren om welke verandering in u het gaat. En u zult het meteen weten. Gaat het om u te uiten? Gaat het om te durven te bestaan?
Wel, wat van belang is, is dat de emotie en de malaise die ze creëert, u uitnodigen om te beseffen dat er een verandering nodig is in uw manier van zijn en van leven.
Daarna, weest zacht en welwillend met uzelf. Eis niet een onmiddellijke verandering of een onmiddellijk volledig begrip.
Gun uzelf een moment om de bron echt te observeren, zonder oordeel, zonder schuldgevoel, tot u in uzelf voelt wat u op uw manier gaat veranderen.
Het is vooral belangrijk, dierbare Zielen, dat u uzelf een periode gunt – ook niet te lang, het gaat niet om uitstellen – maar een periode om uzelf aan te voelen. Voelen wat de bronnen van de emoties u uitnodigen om naar voren te brengen of om te transformeren.
Er zijn twee belangrijke elementen te noteren. Het eerste, kies innerlijk om geen slachtoffer te zijn. Bijvoorbeeld, als u verdrietig of boos bent, zo lang u zich als slachtoffer voelt van iemand, van een situatie of van de hemel, wel, dan beseft u niet dat het gaat om een verandering dat van belang is voor u.
Het tweede element is het oordeel en het schuldgevoel. Zolang u zich schuldig voelt, brengt het schuldgevoel u zover dat u een situatie zult verhullen omdat deze situatie zorgt dat u zich schuldig voelt en dus ongemak voelt.
Voelt u zich niet schuldig.
Richt u zich eerder op de verandering. Niet een verandering om meer afstand met uzelf te creëren. In tegendeel, een verandering om dichter te komen bij wie u echt bent.
Nu nodigen We u uit, dierbare Zielen, om, iedere keer dat u een malaise van een emotie beleeft, om die te uiten. Om in uzelf te keren om te voelen wat de echte bron ervan is. Bijvoorbeeld, de bron is niet meer de ander, maar wat is dan de bron? Wel, hij is uw manier om een situatie, een relatie te beleven, of uw interpretatie van dingen.
Laten We een voorbeeld nemen. Stel dat een persoon een gebaar gemaakt heeft dat u stoort. Het geeft u misschien een gevoel van malaise of van boosheid. Wel, het betekent niet dat wat deze persoon gedaan heeft helemaal rechtvaardig, in balans en spiritueel is. Echter, in deze situatie nodigen We u uit om naar uzelf te gaan kijken. Vanaf het moment waar u boos bent kunt u natuurlijk niet meer een positieve en scheppende invloed uitstralen naar deze persoon, als wat deze persoon gedaan heeft niet helemaal altruïstisch, menselijk, passend was.
In sommige situaties, wat een persoon doet lijkt niemand te storen, alleen u. Het betekent misschien dat u een interpretatie heeft van het gebaar, van de beweging, die bij u hoort.
Als een persoon u bijvoorbeeld aanspreekt met een stem met een hoog volume, zou het kunnen dat het u opeens doet wankelen, dat u een emotie beleeft terwijl niemand anders rond u die beleeft. Wel, het zou kunnen dat, door de emotie en de gegenereerde malaise te volgen, u in uzelf gebeurtenissen uit het verleden terugvindt waar u toen sterk geraakt werd door een heel harde en heel strenge stem. Terwijl deze stem nu niet gezag vertegenwoordigt maar u hem gezag toekent, misschien onrechtmatig gezag, omdat dit in u ingeschreven is vanuit het verleden. Het overhaalt u dus om uw relatie met het heden en harde stemmen te transformeren, en ook om u te bevrijden van een inscriptie uit het verleden omdat die het verleden toebehoort.
Dit was een beknopte uitleg. Het belangrijkste is dat vanaf nu, in plaats van onaangename gevoelens negatief te beleven, u ze uit op een zachtaardige manier, zonder de ander als aanklager te zien, zonder uzelf als slachtoffer te zien, en door te zoeken wat de echte boodschap van transformatie is van de emotie en haar bron.
Als u daarmee begint zult u binnenkort vaststellen dat al uw emoties u bevrijden. U zult steeds minder zware emoties beleven, en steeds meer emoties hebben die vrolijke gevoelens worden. En uw emoties zullen u naar uw vrijheid leiden.
Dus, dierbare Zielen, dit is een andere manifestatie van volmaaktheid. Maar natuurlijk zal de emotie die voor u een onaangenaam gevoel veroorzaakt een bron van boodschappen worden, een bron steeds minder vaak voorkomend omdat u transformeert wat de bron meebrengt.
Zeer geliefde Zielen, nogmaals, besef tot welk punt alles wat in u zit kan helpen voor uw oriëntatie, uw keuzes, en natuurlijk door dit te beseffen, dat u tegenover uzelf in een toestand van verliefdheid kunt zijn.
Meesters en volgelingen van uzelf, ontvang Onze Liefde.
(31.03.2020)