KINDEREN
Kinderen opvoeden en de rol van de school
Vraag: wat is een van de beste manieren om onze kinderen te begeleiden? Wat moet de prioriteit van de scholen zijn?
Antwoord van de Meester: de beste manier om uw kinderen te begeleiden is om zelf te zijn wat u in ze wilt inspireren.
U heeft kunnen opmerken dat als u iets 10 keer tegen uw kinderen zegt, ze het niet integreren, terwijl ze integreren wat u doet.
Kinderen leren te lopen door contact met u te hebben. Zo leren ze ook te spreken en te eten. Soms is een uitleg nodig op een specifiek punt, maar in het algemeen leren ze door uw voorbeeld. Het is heel belangrijk tijdens de 6 of 7 eerste jaren van hun leven.
Zelfs wanneer ze nog in de baarmoeder zijn, leren ze door uw voorbeeld: uw gedachten, uw toestand van zijn, uw houding, uw gedrag, de gevoelens die u heeft en hoe u deze gevoelens gebruikt.
Het kind zal niet precies zijn zoals u bent, maar het begint dan al te leren en kan al bepaalde thema's integreren. In de baarmoeder worden deze thema's op zintuigelijk niveau geïnterpreteerd, niet op een intellectuele manier.
Een groot percentage van de thema's in het leven van een mens komen van de tijd in de baarmoeder. Elementen uit een ver verleden komen erbij.
Bijvoorbeeld: een kind dat gedragen werd in een disfunctionele omgeving met geweld wordt niet geboren met dezelfde bagage als een kind dat in een harmonieuze omgeving gedragen werd.
De scholen, daarna, zijn een verlengstuk van wat al opgestart is. Onderwijzers en leraren moeten allereerst gidsen zijn. Tot de leeftijd van 14, 15 of 16 hebben kinderen behoefte aan begeleiders.
Het gaat niet om een systeem van doorgeven van kennis dat gericht is op een inventarisatie van steeds meer kennis. Het gaat om begeleiding, om een gids te zijn voor het kind.
Kinderen komen van een andere wereld. Wat ze nodig hebben is een update. Ze moeten begeleid worden op het niveau van de taal, van de wiskunde, de kookkunst, het gebruiken van bepaalde materialen. Het is een verlenging van de begeleiding door het gezin, soms over aspecten die minder goed gemeesterd worden door het gezin.
Het doel is om het kind te begeleiden naar een zelfstandigheid van zijn die rond de leeftijd van 16 jaar gebeurt.
Natuurlijk vindt ook een overdracht van kennis plaats. Maar de manier van doorgeven bevat geen intentie om het volume kennis en prestatie te verhogen en nog meer te verhogen. Het gaat om het zorgen dat deze kinderen verschillende gebieden kunnen verkennen, dat ze verschillende dingen kunnen leren, zonder onderlinge concurrentie, met een gevoel van eenheid.
Het gaat ook om het ontwikkelen van hun creativiteit en de mogelijkheid om hun essentie te herkennen: sommigen vinden muziek makkelijker, anderen wiskunde, en nog anderen koken.
Later, wanneer het kind meer autonomie heeft, kan het zich geleidelijk verdiepen in kennis.
Het kind heeft een heel groot vermogen om te leren. Het is interessant om alle vormen van leren te bevorderen: intellectuele intelligentie maar ook zintuigelijke intelligentie, visuele intelligentie.
De kennis inventariseren is een beetje achterhaald. Op aarde waren er grote bibliotheken en mensen die veel kennis moesten inventariseren.
Tegenwoordig is kennis makkelijk toegankelijk, voorlopig nog met elektronische middelen.
Maar steeds meer zullen de mensen begeleid worden om kennis (die fijnstoffelijk is) op te vangen. De mensen zullen ook steeds meer vrije energie gebruiken.
De mensen zullen ontdekken dat er vrije kennis bestaat, en dat ze het vermogen hebben om die op te vangen. U bent er nog niet helemaal klaar voor. Echter, kennis is tegenwoordig makkelijker toegankelijk.
Het is interessant om het geheugen tot een bepaald punt te stimuleren. Het is een gereedschap, een aanwinst, zoals het intellectuele aspect.
Het is niet aan u om een persoon in te schatten. Wat u moet doen is met hem (of haar) observeren wat makkelijk voor hem is, wat moeilijker is, zodat u de weg misschien kunt faciliteren zodat hij toegang krijgt tot kennis wanneer het moeilijker voor hem is. En uw taak is ook om te onderscheiden of zijn manier om kennis te integreren anders is dan bij een andere mens.
Bijvoorbeeld, als een persoon wiskunde makkelijk leert, betekent het dat hij een bepaalde conceptuele organisatie heeft, terwijl een ander wiskunde moeilijker vindt maar de relatie tussen de kleuren makkelijk leert. Dat is een andere organisatie.
Het gaat niet om een persoon alleen te richten op wat makkelijk is voor hem. Iedere persoon zou in contact met alles moeten zijn.
Als dit onderwerp veel mensen interesseert, zouden we eventueel meerdere ontmoetingen kunnen organiseren om een systeem uit te werken dat past bij de kinderen van nu en bij de wereld die u wilt creëren.
(21.09.2021).
Antwoord van de Meester: de beste manier om uw kinderen te begeleiden is om zelf te zijn wat u in ze wilt inspireren.
U heeft kunnen opmerken dat als u iets 10 keer tegen uw kinderen zegt, ze het niet integreren, terwijl ze integreren wat u doet.
Kinderen leren te lopen door contact met u te hebben. Zo leren ze ook te spreken en te eten. Soms is een uitleg nodig op een specifiek punt, maar in het algemeen leren ze door uw voorbeeld. Het is heel belangrijk tijdens de 6 of 7 eerste jaren van hun leven.
Zelfs wanneer ze nog in de baarmoeder zijn, leren ze door uw voorbeeld: uw gedachten, uw toestand van zijn, uw houding, uw gedrag, de gevoelens die u heeft en hoe u deze gevoelens gebruikt.
Het kind zal niet precies zijn zoals u bent, maar het begint dan al te leren en kan al bepaalde thema's integreren. In de baarmoeder worden deze thema's op zintuigelijk niveau geïnterpreteerd, niet op een intellectuele manier.
Een groot percentage van de thema's in het leven van een mens komen van de tijd in de baarmoeder. Elementen uit een ver verleden komen erbij.
Bijvoorbeeld: een kind dat gedragen werd in een disfunctionele omgeving met geweld wordt niet geboren met dezelfde bagage als een kind dat in een harmonieuze omgeving gedragen werd.
De scholen, daarna, zijn een verlengstuk van wat al opgestart is. Onderwijzers en leraren moeten allereerst gidsen zijn. Tot de leeftijd van 14, 15 of 16 hebben kinderen behoefte aan begeleiders.
Het gaat niet om een systeem van doorgeven van kennis dat gericht is op een inventarisatie van steeds meer kennis. Het gaat om begeleiding, om een gids te zijn voor het kind.
Kinderen komen van een andere wereld. Wat ze nodig hebben is een update. Ze moeten begeleid worden op het niveau van de taal, van de wiskunde, de kookkunst, het gebruiken van bepaalde materialen. Het is een verlenging van de begeleiding door het gezin, soms over aspecten die minder goed gemeesterd worden door het gezin.
Het doel is om het kind te begeleiden naar een zelfstandigheid van zijn die rond de leeftijd van 16 jaar gebeurt.
Natuurlijk vindt ook een overdracht van kennis plaats. Maar de manier van doorgeven bevat geen intentie om het volume kennis en prestatie te verhogen en nog meer te verhogen. Het gaat om het zorgen dat deze kinderen verschillende gebieden kunnen verkennen, dat ze verschillende dingen kunnen leren, zonder onderlinge concurrentie, met een gevoel van eenheid.
Het gaat ook om het ontwikkelen van hun creativiteit en de mogelijkheid om hun essentie te herkennen: sommigen vinden muziek makkelijker, anderen wiskunde, en nog anderen koken.
Later, wanneer het kind meer autonomie heeft, kan het zich geleidelijk verdiepen in kennis.
Het kind heeft een heel groot vermogen om te leren. Het is interessant om alle vormen van leren te bevorderen: intellectuele intelligentie maar ook zintuigelijke intelligentie, visuele intelligentie.
De kennis inventariseren is een beetje achterhaald. Op aarde waren er grote bibliotheken en mensen die veel kennis moesten inventariseren.
Tegenwoordig is kennis makkelijk toegankelijk, voorlopig nog met elektronische middelen.
Maar steeds meer zullen de mensen begeleid worden om kennis (die fijnstoffelijk is) op te vangen. De mensen zullen ook steeds meer vrije energie gebruiken.
De mensen zullen ontdekken dat er vrije kennis bestaat, en dat ze het vermogen hebben om die op te vangen. U bent er nog niet helemaal klaar voor. Echter, kennis is tegenwoordig makkelijker toegankelijk.
Het is interessant om het geheugen tot een bepaald punt te stimuleren. Het is een gereedschap, een aanwinst, zoals het intellectuele aspect.
Het is niet aan u om een persoon in te schatten. Wat u moet doen is met hem (of haar) observeren wat makkelijk voor hem is, wat moeilijker is, zodat u de weg misschien kunt faciliteren zodat hij toegang krijgt tot kennis wanneer het moeilijker voor hem is. En uw taak is ook om te onderscheiden of zijn manier om kennis te integreren anders is dan bij een andere mens.
Bijvoorbeeld, als een persoon wiskunde makkelijk leert, betekent het dat hij een bepaalde conceptuele organisatie heeft, terwijl een ander wiskunde moeilijker vindt maar de relatie tussen de kleuren makkelijk leert. Dat is een andere organisatie.
Het gaat niet om een persoon alleen te richten op wat makkelijk is voor hem. Iedere persoon zou in contact met alles moeten zijn.
Als dit onderwerp veel mensen interesseert, zouden we eventueel meerdere ontmoetingen kunnen organiseren om een systeem uit te werken dat past bij de kinderen van nu en bij de wereld die u wilt creëren.
(21.09.2021).